Στο καλοκαιρινό σκηνικό της Μεραλής πρωταγωνιστές ήταν τα μαντάρια. Μετά τις αλλεπάληλες βροχές του πρώτου δεκαημέρου του Ιουλίου, σύσσωμοι οι Μεραλιώτες, με μαχαίρια, σακούλες και με τη δέουσα μυστικότητα ξαμολύθηκαν στα δάση. Δυο-δυο, τρείς-τρείς, επέστρεφαν κατά το μεσημέρι, ευτυχισμένοι απο την επιτυχή αναζήτηση, δίνοντας στους συγχωριανούς που τους ρωτούσαν "που τα βρήκες;", τη στερεότυπη απάντηση "Εκεί shαπέρα"!
Μονάδα μέτρησης του μανταριού φέτος δεν ήταν η σακούλα, αλλά το πορτ-μπαγκάζ ή η καρότσα του 4x4. Βόγκηξε το χωριό απο την τηγανίλα, μπιζέρσαν οι μπάμπες να ζεματούν, αναλογιζόμενες με πόνο τη μποτίλια που ξοδεύουν... Στο τέλος, ο ένας τα χάριζε στον άλλον κι αυτός δεν τα 'θελε.
Αφού σκάσαμε να τρώμε το ρίξαμε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η αυλαία άνοιξε με την πατροπαράδοτη πλέον χοροεσπερίδα, όπου - κατά παράδοξο τρόπο - ο καιρός ήταν θαυμάσιος. Η βραδιά κύλησε ομαλά, χωρίς απρόοπτα. Φορέσαμε τα μπιλιτζίκια και τους κολιέδες μας, ξεσκίσαμε τα κεμπάπ μας, ήπιαμε τις μπύρες μας, χορέψαμε και πήγαμε για ύπνο. Τα όργανα - όπως κάθε χρόνο - σ' άλλους άρεσαν και σε άλλους όχι.
Εκεί όμως που υπήρξε ομόφωνη επιδοκιμασία ήταν η μέρα που ο Magic Chris κατέφθασε στο χωριό για να μας καταπλήξει με τις ταχυδακτυλουργικές του ικανότητες. Αποκορύφωμα της παράστασης, ενα σουτιέν και ένα ροζ στρίνγκ που ο επιτήδειος μάγος έβγαλε απο τη μπλούζα και το παντελόνι δυο ανυποψίαστων εθελοντών!
Το τρίκ προκάλεσε ολίγον πανικόν σε κάποιες γυναίκες, που έντρομες άρχισαν να φωνάζουν: "αshτε να φύγουμε, αυτός θα μας ξεβρακώσ' όλες", ενω κάποια άλλη ηλικιωμένη, οπου δέ μάσησε, πλησίασε με τόλμη τον καλλιτέχνη, και, θέλοντας να διαπιστώσει το μέγεθος των ικανοτήτων του, τον ρώτησε αν μπορεί να την εξαφανίσει, για να πάρει την απάντηση: "Μπορώ, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα σε ξαναβρώ"!
Με κέφι και χαρά ξεκίνησε και το River Party του Αυγούστου, το οποίο περιελάμβανε ενα ποτ-πουρί απο rock, λαϊκά και δημοτικά, και έληξε πρόωρα απο το τσουνάμι που χτύπησε το χωριό ως κεραυνός εν τή αιθρία. Τα σουβλάκια του Συλλόγου έμειναν απούλητα και οι Μεραλιώτες βρεγμένοι ώς το κόκκαλο και απογοητευμένοι, ερμήνευσαν επιστημονικά το αναπάντεχο καιρικό φαινόμενο: " Μας μάτιασαν οι Μπορσιώτες, που μας ζηλεύουν επειδή δεν έχουν ποτάμι και δεν μπορούν να κάνουν river party"
Ο Δεκαπενταύγουστος γιορτάστηκε στο μικρό στρουμφοχωριό με όλη τη μεγαλοπρέπεια: πάνω απο τριακόσιοι Μεραλιώτες ανταμώθηκαν, φιλήθηκαν και αλληλοσχολιάστηκαν, εντός και εκτός της εκκλησίας. Στην καθιερωμένη δημοπρασία μετά τη θεία λειτουργία, έσκασαν μύτη, εκτός απο τα κεντητά καρέ και τα κοφτά τραπεζομάντηλα και κάποιες πετσέτες, τις οποίες όμως κανένας πανωμαχαλιώτης δε διεκδίκησε, καθώς δεν είχε νερό για να πλυθεί!..
Ευχάριστη νότα του καλοκαιριού τα παιδιά μας, που κατέκλυσαν την πλατεία παίζοντας και γελώντας, ενώ οι έφηβοι επιβιβάστηκαν στο "σχολικό" του Μένιου για να γκιζερίσουν στα Τσοτύλια και στα πανήρια. Πλάι σ' αυτούς, κάποιοι άλλοι "αιώνιοι έφηβοι", μια βραδιά στο ποτάμι, έπαιζαν το πάντοτε διαχρονικό "που είναι μια χουρχουβέτσκου, δυο πιτνάρια και μια πούλκα"...
Αποκορύφωμα των εκδηλώσεων ο Μπάτζιος, που γιορτάστηκε με μεγάλη επιτυχία. Επισκέπτες απο τη γύρω περιοχή κατέφθαναν στο χωριό ευχόμενοι στον πρόεδρο του πολιτιστικού μας Συλλόγου "χρόνια πολλά" για τον εορτάζοντα, που εκείνη την ώρα έπηζε μέσα σε μια καρδάρα, ενώ μια "ξανθιά" - από άλλο πλανήτη - ρώτησε "ποιός είναι αυτός ο άγιος που γιορτάζει, δεν τον ξέρω..."
Το καλοκαίρι στη Μεραλή το ζήσαμε με ένταση και πάθος!
Χάιδω Μπούσιου
Μονάδα μέτρησης του μανταριού φέτος δεν ήταν η σακούλα, αλλά το πορτ-μπαγκάζ ή η καρότσα του 4x4. Βόγκηξε το χωριό απο την τηγανίλα, μπιζέρσαν οι μπάμπες να ζεματούν, αναλογιζόμενες με πόνο τη μποτίλια που ξοδεύουν... Στο τέλος, ο ένας τα χάριζε στον άλλον κι αυτός δεν τα 'θελε.
Αφού σκάσαμε να τρώμε το ρίξαμε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η αυλαία άνοιξε με την πατροπαράδοτη πλέον χοροεσπερίδα, όπου - κατά παράδοξο τρόπο - ο καιρός ήταν θαυμάσιος. Η βραδιά κύλησε ομαλά, χωρίς απρόοπτα. Φορέσαμε τα μπιλιτζίκια και τους κολιέδες μας, ξεσκίσαμε τα κεμπάπ μας, ήπιαμε τις μπύρες μας, χορέψαμε και πήγαμε για ύπνο. Τα όργανα - όπως κάθε χρόνο - σ' άλλους άρεσαν και σε άλλους όχι.
Εκεί όμως που υπήρξε ομόφωνη επιδοκιμασία ήταν η μέρα που ο Magic Chris κατέφθασε στο χωριό για να μας καταπλήξει με τις ταχυδακτυλουργικές του ικανότητες. Αποκορύφωμα της παράστασης, ενα σουτιέν και ένα ροζ στρίνγκ που ο επιτήδειος μάγος έβγαλε απο τη μπλούζα και το παντελόνι δυο ανυποψίαστων εθελοντών!
Το τρίκ προκάλεσε ολίγον πανικόν σε κάποιες γυναίκες, που έντρομες άρχισαν να φωνάζουν: "αshτε να φύγουμε, αυτός θα μας ξεβρακώσ' όλες", ενω κάποια άλλη ηλικιωμένη, οπου δέ μάσησε, πλησίασε με τόλμη τον καλλιτέχνη, και, θέλοντας να διαπιστώσει το μέγεθος των ικανοτήτων του, τον ρώτησε αν μπορεί να την εξαφανίσει, για να πάρει την απάντηση: "Μπορώ, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα σε ξαναβρώ"!
Με κέφι και χαρά ξεκίνησε και το River Party του Αυγούστου, το οποίο περιελάμβανε ενα ποτ-πουρί απο rock, λαϊκά και δημοτικά, και έληξε πρόωρα απο το τσουνάμι που χτύπησε το χωριό ως κεραυνός εν τή αιθρία. Τα σουβλάκια του Συλλόγου έμειναν απούλητα και οι Μεραλιώτες βρεγμένοι ώς το κόκκαλο και απογοητευμένοι, ερμήνευσαν επιστημονικά το αναπάντεχο καιρικό φαινόμενο: " Μας μάτιασαν οι Μπορσιώτες, που μας ζηλεύουν επειδή δεν έχουν ποτάμι και δεν μπορούν να κάνουν river party"
Ο Δεκαπενταύγουστος γιορτάστηκε στο μικρό στρουμφοχωριό με όλη τη μεγαλοπρέπεια: πάνω απο τριακόσιοι Μεραλιώτες ανταμώθηκαν, φιλήθηκαν και αλληλοσχολιάστηκαν, εντός και εκτός της εκκλησίας. Στην καθιερωμένη δημοπρασία μετά τη θεία λειτουργία, έσκασαν μύτη, εκτός απο τα κεντητά καρέ και τα κοφτά τραπεζομάντηλα και κάποιες πετσέτες, τις οποίες όμως κανένας πανωμαχαλιώτης δε διεκδίκησε, καθώς δεν είχε νερό για να πλυθεί!..
Ευχάριστη νότα του καλοκαιριού τα παιδιά μας, που κατέκλυσαν την πλατεία παίζοντας και γελώντας, ενώ οι έφηβοι επιβιβάστηκαν στο "σχολικό" του Μένιου για να γκιζερίσουν στα Τσοτύλια και στα πανήρια. Πλάι σ' αυτούς, κάποιοι άλλοι "αιώνιοι έφηβοι", μια βραδιά στο ποτάμι, έπαιζαν το πάντοτε διαχρονικό "που είναι μια χουρχουβέτσκου, δυο πιτνάρια και μια πούλκα"...
Αποκορύφωμα των εκδηλώσεων ο Μπάτζιος, που γιορτάστηκε με μεγάλη επιτυχία. Επισκέπτες απο τη γύρω περιοχή κατέφθαναν στο χωριό ευχόμενοι στον πρόεδρο του πολιτιστικού μας Συλλόγου "χρόνια πολλά" για τον εορτάζοντα, που εκείνη την ώρα έπηζε μέσα σε μια καρδάρα, ενώ μια "ξανθιά" - από άλλο πλανήτη - ρώτησε "ποιός είναι αυτός ο άγιος που γιορτάζει, δεν τον ξέρω..."
Το καλοκαίρι στη Μεραλή το ζήσαμε με ένταση και πάθος!
Χάιδω Μπούσιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου