Για τον Τάκη

Στην δημοτική μας παράδοση

"να'ταν οι κάμποι θάλασσα και τα βουνα ποτάμια,
να πνίγοταν ο Τάταρης που φέρνει τα φιρμάνια.
Ένα φιρμάνι έγραφε το φοβερό χαμπέρι"

Αν ρωτούσα τον Τάκη τι να γράψω θα μου έλεγε επι λέξη: "Γράψι ότ' καταλαβαίν'τς"
Αυτός ήταν ο Τάκης, σύντομος και με συνοπτικές διαδικασίες, αυτή ήταν και η ζωή του.
Για μένα, ένας πιστός συνεργάτης, σαν αντιπρόεδρος στον Σύλλογο, σαν πρόεδρος του χωριού μας, μα πάνω απ' όλα ένας καλός φίλος, φίλος απο τα παιδικά μας χρόνια.
Να μας προσέχει στα πανηγύρια των γειτονικών χωριών, μα και να μας μυεί στο γλέντι και στη δημοτική μας παράδοση.
Για το χωριό και όλους τους συγχωριανούς του, ενα καλό πρόσχαρο, άκακο, φιλότιμο... παιδί.
Γιατί ήταν πράγματι ενα παιδί, ακόμη και στις τελευταίες μέρες της ζωής του, παρ' όλες τις ευθύνες που του αναλογούσαν στη ζωή του μα και ως πρόεδρος του χωριού.
Ο Πρόεδρος, έτσι τον φώναζαν όλοι.
Για όλους τους φίλους του και τους γνωστούς του ήταν πάντα εκεί.
Όλο ζωντάνια, αυθόρμητος και πάντα με διάθεση να σε κάνει να ξεχάσεις ό,τι σε βασάνιζε, ό,τι ώρα και να ήταν, ένα στήριγμα πάντα σε όλους.
Και πάντα μπροστάρης.
Τα λόγια φτωχά να τον περιγράψω κι άλλο. Η σκέψη μας και τα δάκρυα πολλά.
Γι΄αυτόν που τόσο αναπάντεχα μας άφησε και άφησε πολλά πίσω. Ένα μεγάλο κενό παντού.
Σε παρέες, σε γλέντια, σε έργο.
Κουράγιο στην μάνα του και στους συγγενείς του,
μα περισσότερο σε εμάς τους φίλους του που ήμασταν πάντα μαζί του και ήταν πάντα μαζί μας.
Πιστεύω πως κι αν έφυγε, θα είναι πάντα κοντά μας σε ό,τι κάνουμε και είναι τόσα πολλά που μας συνδέουν εμάς τους φίλους του Τάκη.
Ας γίνει αφορμή να συνεχίσουμε, ακόμη πιο έντονα, ό,τι αγαπούσε ως προς την παράδοσή μας.

Σαν πρόεδρος του Συλλόγου στην δύσκολη αυτή στιγμή του χωριού μας και στον αποχαιρετισμό μας με τον Τάκη, θέλω να ευχαριστήσω όσους ήταν δίπλα μας
και δίπλα στον αγαπημένο σε όλους φίλο μας.

Ο αέρας που θα φυσάει στο μνήμα του ας του πηγαίνει πάντα τα χαιρετίσματα μας.
Καλό ταξίδι...

Σίμος Ηλίας